همه چیز درباره فیزیولوژی زخم

 فیزیولوژی ترمیم زخم؛ یک فرآیند طبیعی و پیچیده در بدن است که برای بازگرداندن بافت‌های آسیب دیده به حالت نرمال و عملکرد طبیعی آنها انجام می‌شود. این فرآیند به چند مرحله تقسیم می‌شود و توسط مکانیسم‌های متعددی که توسط بدن فراهم می‌شوند، کنترل می‌شود. مراحل فیزیولوژی ترمیم زخم توضیح داده شده است:

فاز التهاب (Inflammatory Phase):

این مرحله به صورت ناخودآگاه و در عرض چند ساعت پس از آسیب دیدن بافت شروع می‌شود.

در این فاز، عوامل التهابی مثل خون‌رسانی افزایش می‌یابد تا باعث از بین بردن عوامل خارجی مخرب مانند باکتری‌ها شود.

نورون‌ها و پروتئین‌های التهابی به زخم جذب می‌شوند و سلول‌های وریدی خون تحت تأثیر این فرآیندات ترشحات التهابی را به زخم منتقل می‌کنند.

فاز ترمیم پیش‌زخمی (Proliferative Phase):

این مرحله شروع به کار معمولاً تا چند روز بعد از آسیب دیدن بافت می‌کند.

سلول‌های جدید تحت عنوان فیبروبلاست‌ها به منطقه زخمی می‌آیند و بافت میکرو‌بنیادی را تولید می‌کنند.

عروق جدیدی به نام عروق تازه تشکیل می‌شوند و فرآیند تعمیر و بازسازی بافت شروع می‌شود.

در این فاز، پوشش جدیدی بر روی زخم تشکیل می‌شود و بافت‌های تولید شده به تدریج به بافت‌های اصلی تبدیل می‌شوند.

فاز ترمیم نهایی (Remodeling Phase):

این فاز شروع به کار در چند هفته و حتی ماه‌ها پس از آسیب دیدگی بافت می‌کند.

در این مرحله، بافت‌های تازه تولید شده به تدریج قدرت و استحکام بهتری پیدا می‌کنند.

ساختار بافتی اصلی ترمیم می‌یابد و زخم به تدریج کمتر و کمتر قابل مشاهده می‌شود.

فرآیند ترمیم زخم به پویایی بسیار بالایی طی می‌شود و به عوامل متعددی از جمله عوامل ژنتیکی، تغذیه، عفونت، و نوع زخم و محل آن وابسته است. همچنین، ترمیم زخم ممکن است تحت نظر پزشک باشد و نیاز به مراقبت‌های خاصی داشته باشد تا به تسهیل و بهبود این فرآیند کمک شود.