بافت نکروزه زخم به مرگ یا آسیب جدی بافت‌های بدن اطلاق می‌شود. زمانی که یک زخم نکروتیک می‌شود، به معنی این است که بافت مرده یا تخریب شده در ناحیه‌ای از بدن وجود دارد. نکروز بافت ممکن است در نتیجهٔ عوامل مختلفی اتفاق بیفتد.
عوامل ایجاد کننده نکروزه زخم:
- کمبود عرضه خون (Ischemia): کمبود تامین خون به یک ناحیه می‌تواند باعث مرگ بافت‌های محلی شود. این ممکن است در نتیجه بسترهای فشرده (مانند فشار خون پایین) یا انسداد عروق خونی اتفاق بیفتد.
- عفونت: عفونت باکتری یا میکروبی در ناحیه‌ای که زخم وجود دارد، ممکن است بافت‌ها را تخریب کرده و نکروز ایجاد کند.
- تروما: ضربه، زخم، یا ترومای شدید می‌تواند باعث مرگ بافت در ناحیه مورد آسیب شود.
- التهاب مزمن: التهاب مزمن در یک ناحیه می‌تواند به مرور زمان باعث تخریب بافت شود.
نکروزه بافت‌های زخمی ممکن است موقت یا دائمی باشد، و واکنش به درمان و توجه پزشکی بستگی به شدت و مرحله نکروز دارد. در موارد خفیف، بافت ممکن است ترمیم شود و با درمان زخم، مرگ بافت جلوگیری شود. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید تا بافت نکروزه حذف شود. در هر صورت، مهمترین مسئله این است که هر زخمی که نکروز بافت ایجاد کند به توجه پزشکی نیاز دارد تا عوامل ایجاد کننده آن تشخیص داده شود و درمان مناسب انجام شود تا پیشرفت آسیب جلوگیری شود و بافت سالم تر ترمیم شود.
انواع زخم:
- زخم فشاری (Pressure Ulcers): این نوع زخم‌ها به عنوان زخم فشاری یا برخوردهای فشاری نیز شناخته می‌شوند. زمانی که فشار به مدت طولانی بر روی یک ناحیه از پوست و بافت تحت آن اعمال شود، باعث تخریب بافت می‌شود. افرادی که به صورت طولانی بر روی تخت بخوابند، افراد مبتلا به معلولیت، و افراد مسن اغلب با این نوع زخم‌ها روبه‌رو می‌شوند.
- زخم دیابتی (Diabetic Ulcers): افراد مبتلا به دیابت دچار زخم‌های دیابتی می‌شوند. دیابت می‌تواند به عواملی مانند کمبود عرضه خون به اندام‌ها، کاهش احساس در اندام‌ها، و تغذیه نامناسب باعث نکروز بافت‌ها شود. زخم‌های دیابتی به خصوص در اندام‌های پایینی شایع هستند.
- زخم حاشیه ای (Marginal Ulcers): این نوع زخم‌ها اغلب در دستگاه گوارش ایجاد می‌شوند و در محیطی اطراف بخشی از معده یا دستگاه روده ناحیه‌ای از نکروز بافت را ایجاد می‌کنند. زمینه‌های مانند استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و دیگر عوامل می‌توانند به ایجاد آنها منجر شوند.
- زخم جراحی (Surgical Ulcers): زخم‌های نکروتیکی پس از جراحی نیز می‌توانند به دلیل تراشهای جراحی و کمبود خون در ناحیه جراحی ایجاد شوند. توجه به تنظیمات بعد از جراحی، کنترل عفونت‌ها، و مراقبت مناسب از جراحی می‌تواند به پیشگیری از ایجاد زخم‌های نکروزی کمک کند.
- زخم دمایی (Thermal Ulcers): زخم‌های نکروزی ممکن است به دلیل تماس با حرارت بالا یا سرمای شدید ایجاد شوند. این زخم‌ها به ویژه در موارد تعریق یا استفاده نادرست از دستگاه‌های تولید حرارتی یا خنک‌کننده اتفاق می‌افتد.
نکروزه بافت به عنوان موضوعی مهم در علوم پزشکی و پوست‌پزشکی شناخته می‌شود و پیشگیری از ایجاد نکروز و مراقبت از زخم‌های نکروزی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. درمان و پیشگیری از نکروز بافت به عنوان یک چالش در حوز
- ۰۲/۰۷/۲۲